Μαριναλέδα: «Μια ουτοπία για την ειρήνη»

Μαριναλέδα: «Μια ουτοπία για την ειρήνη»
Αυτό το σύνθημα, ένας κόκκινος ήλιος κι ένα λευκό περιστέρι είναι το σύμβολο της Μαριναλέδα, ενός μικρού «γαλατικού» χωριού στην Ανδαλουσία της Ισπανίας με 2.750 κατοίκους, που λέγεται ότι «τσάκισε τον καπιταλισμό» και «έβαλε για τα καλά τον άνθρωπο πάνω από τα κέρδη».
της Τζένης Τσιροπούλου (Source: thepressproject.gr)

Χαμένη ανάμεσα στους ελαιώνες του μεσογειακού νότου, δεν έχει και μεγάλη σημασία το πόσο απέχει γεωγραφικά από τις πιο κοντινές μεγαλουπόλεις μιας και, όσοι την επισκέφτηκαν, την παρομοιάζουν με ένα μικρό παράλληλο σύμπαν. Οι ταξιδιωτικοί οδηγοί την αναφέρουν ως μια «κομμουνιστική ουτοπία», ο δημοσιογράφος Dan Hancox έγραψε για τη Μαριναλέδα το βιβλίο The Village Against the World (Το χωριό ενάντια στον κόσμο), για τους ακτιβιστές ανά τον κόσμο είναι ένας μύθος σαν την Τσιάπας των Ζαπατίστας, ενώ κάποιοι τη λένε μια μικρή Κούβα. 

"Ένας Άλλος Κόσμος"

Στον αντίποδα του εικονικού “success story” της ανεργίας, της καταστολής και του φόβου, μια άλλη πραγματικότητα είναι υπαρκτή, ένας άλλος κόσμος αλληλεγγύης, συνεργασίας και μοιράσματος.

Χιλιάδες άνθρωποι σε όλη την Ελλάδα έχουν πάρει τη κατάσταση στα χέρια τους και οικοδομούν ένα άλλο κόσμο εδώ και τώρα, πέρα από τη κρίση και τον καπιταλισμό, με δημιουργία, φαντασία και μεράκι.

Γίνε μέρος της λύσης, σπείρε και εσύ το σπόρο της αλλαγής...

Σύνοψη:

Αυτή τη στιγμή στο πλανήτη παρατηρείται μια κοινωνικά άνιση κατανομή (και συσσώρευση) του πλούτου, διόγκωση των κοινωνικών ανισοτήτων, περιορισμός βασικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, καθώς και μια άνευ προηγουμένου εξάντληση των φυσικών πόρων.

Η συνεχής οικονομική ανάπτυξη των τελευταίων δεκαετιών, με έμφαση στη βρώμικη οικονομία του άνθρακα, αποδείχθηκε μη βιώσιμη αφού ενέτεινε τις ανισότητες, μείωσε το βιοτικό επίπεδο, κατέστρεψε τους φυσικούς πόρους και μεταμορφώθηκε τελικά σε μια υπανάπτυξη αποσυνδεδεμένη από την κοινωνική ευημερία.

Μία Πολυκατοικία για Αστέγους στην Μπουμπουλίνας

Ακούγεται σαν ψέμα, αλλά είναι μία συγκινητική πραγματικότητα με τεράστια σημασία, στο κέντρο της Αθήνας. Σήμερα (τραβήχτηκαν και οι φώτο) έγιναν οι τελευταίες καθαριότητες και τα τελευταία μερεμέτια από τους εθελοντές που ακολουθούν τις κατευθύνσεις της κυρίας Μεσσήνη, και την Πέμπτη (μεθαύριο) γίνεται η εγκατάσταση. Δείτε τις φωτογραφίες, είναι πραγματικά συγκινητικές. Εμένα μου ήταν αδιανόητο ότι αυτό που έβλεπα έχει γίνει -στο σύνολό του- από προσφορές αντικειμένων και δωρεών ιδιωτών.
Ακόμα είναι εκπληκτικά αισιόδοξο το γεγονός ότι η κυρία Μεσσήνη (που έχει βάλει τα γυαλιά σε κάθε οργανισμό αρωγής) οραματίζεται την δημιουργία και λειτουργία πλήθους άλλων παρόμοιων Κοινωνικών Κατοικιών και έχει ήδη πετύχει την παραχώρηση πλήθους διαμερισμάτων συμπολιτών μας που έχουν πιστέψει στο όραμα για τις κοινωνικές κατοικίες και προτίθενται να παραχωρήσουν το ακίνητό τους. Η σκέψη της κ. Μεσσήνη, όμως, δεν σταματά στην στέγαση. Σε συζήτηση που είχαμε το Σάββατο, ανέφερε ότι το επόμενο βήμα που σχεδιάζει είναι η προσπάθεια επανένταξης των αστέγων στον κοινωνικό ιστό και γι αυτό τον σκοπό έχει ζητήσει από τον Δήμο της Αθήνας μία μεγάλη έκταση την οποία σκοπεύει να μετατρέψει σε οργανική καλλιέργεια, όπου θα απασχολούνται οι κάτοικοι της πολυκατοικίας. 

Αθηναϊκές κολεκτίβες εργασίας: από την θεωρία στην πράξη

"Αν αυτό που επιδιώκουμε είναι μια κοινωνία της οποίας τα μέλη καθορίζουν συλλογικά, με ισοτιμία και αυτόνομα τον τρόπο διαχείρισης των αναγκών τους, τότε το επόμενο βήμα είναι να δούμε αν κάτι από όλα όσα σκεφτόμαστε μπορεί να γίνει πράξη. Να περάσουμε από την άρνηση, την καταγγελία και τη στρατηγική της αναβολής της κοινωνικής αλλαγής για τη «μαγική στιγμή» μετά την επανάσταση, στη δημιουργία, εδώ και τώρα, μορφών συλλογικής οργάνωσης που διευρύνουν την αυτονομία μας από το κεφάλαιο και το κράτος σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Και, στην προκειμένη περίπτωση, σε ένα πεδίο τόσο σημαντικό για τη λειτουργία μιας κοινωνίας, αυτό της εργασίας. Να δοκιμάσουμε σήμερα τις μορφές που θα αντικαταστήσουν τις σχέσεις κυριαρχίας και εκμετάλλευσης στην εργασία." (Κολλεκτίβα εργασίας "Το Παγκάκι")

Μαριναλέντα: η Γη της Ουτοπίας

"Μία ουτοπία προς την ειρήνη"

Η Γη της Ουτοπίας, η Μαριναλέντα είναι ένα ουτοπικό χωριό 3.000 κατοίκων στην Ανδαλουσία. Ίσως η προσπάθεια να περιγράψει κάποιος τη διαφορετικότητα του χωριού με όρους πολιτικής και οικονομίας να είναι και δύσκολο και αντιφατικό. Στην Μαριναλέντα ταιριάζουν περισσότερο το παράδειγμα και οι ήρωες ενός κόμικ: Του Αστερίξ.

Ένα τρελό χωριό με τους δικούς του κανόνες μέσα στην αυτοκρατορία του χρήματος. Με αυτοδιαχείριση, κοινοκτημοσύνη και έναν τρελό δήμαρχο, απέναντι στους κανόνες λειτουργίας ενός καπιταλισμού σε βαθιά κρίση.

Η Μαριναλέντα δεν θα ήταν αυτό που είναι, αν ο Γκορντίγιο, στα δεκαεννιά του χρόνια, το 1979, δεν εκλεγόταν δήμαρχος. Η κομμούνα του κλείνει 31 χρόνια ύπαρξης. Την ώρα που η υφήλιος παλεύει με την κρίση, η Μαριναλέντα μοιάζει ένας άλλος κόσμος.

Η Γη της Ουτοπίας καλωσορίζει το «Κουτί της Πανδώρας»

«Επειδή τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται»

Επιστροφή στις ρίζες: η δική μου εμπειρία.

Πλωμάρι του μεσοπολέμου

Σε αυτό το κείμενο θέλω να κάνω μία αναφορά στον τίτλο αυτού του ιστότοπου: τα Πειράματά μου με τον Άλλο Δρόμο, και ειδικότερα στο πείραμά μου που ξεκίνησε πέρυσι στην Λέσβο και που από τα μέσα του Οκτώβρη, εξελίσσεται η δεύτερη φάση του.

Την ερχόμενη Άνοιξη συμπληρώνονται πέντε χρόνια αναζήτησης, ταξιδιού και πειραμάτων -για μένα αυτές οι τελευταίες τρεις λέξεις περικλείουν σχεδόν το ίδιο περιεχόμενο. Πέντε έτη, και καθεμιά από τις μέρες τους μ' έχουν οδηγήσει ολοένα και πιο μακριά από τα αλλοτινά “ιδεώδη” της καριέρας, του τεχνητού περιβάλλοντος, του καθολικού ανταγωνισμού, αλλά και του υλισμού δίχως όρια. Και πιο κοντά στις δικές μου, πραγματικές ανάγκες, στις δικές μου, πραγματικές αλήθειες -αυτές που αναζητώ.

"Αληθινά Ελεύθερα": μία απάντηση στην μοιρολατρία!

"Κάποιοι επιμένουν να κλαίγονται και να μεμψιμοιρούν, κάποιοι παίρνουν τις τσάπες και προετοιμάζουν το έδαφος για ένα καλύτερο αύριο… Κάποιοι αρκούνται στο να κυνηγάνε ανεμόμυλους, κάποιοι «φυτεύουν» ανεμογεννήτριες και κάνουν πραγματικότητα το όραμά για έναν φιλικότερο προς τον περιβάλλον άνθρωπο! Μια βόλτα στο Τελαίθριον ήταν αρκετή για να πεισθώ πως ένας καλύτερος κόσμος είναι εφικτός! Γιατί ότι φτιάχνεται με αγάπη, συνείδηση και φιλοτιμία, ότι μας πηγαίνει μπροστά και μας ενώνει, είναι “καταδικασμένο να πετύχει”! Σας ευχαριστούμε για τη μεγάλη αγκαλιά αισιοδοξίας, για τις πανέμορφες εικόνες και εντυπώσεις κ γιατί είστε από τα λίγα εμπράγματα παραδείγματα της πιο αληθινής προσταγής: Be the change you want to see in the world!

Εις το επανιδείν!"