Solidarity with the refugees in Lesvos

Descriptions don’t come easy. Pushing the tangle of emotions aside doesn’t come easy.
Let me begin with the original idea: a report on solidarity initiatives and structures. Inevitably, this would take me to Lesbos, the capital of solidarity.
The original idea: a feature article about the island, with some historical background. Starting from the boat “Evaggelistria” and moving to Xenias Hill, the University of the Aegean, Pagani and Ayiasos and all that happened there, Kara Tepe and Moria, the village of “Oloi Mazi” (“All Together”), the self-managed solidarity initiative of Platanos, Skala Sykamias.
But when you reach Skala, everything else recedes into the background. The young volunteers of the self-managed initiative give a novel, richer substance to the notion of ‘comradeship’: it’s Rayan’s grin, asking you if you’ve had breakfast as he stands behind the stove in the kitchen, as if you’ve known each other for years. And you’ve just arrived!

Εννέα μέρες στο νησί της Ανθρωπιάς

Μετά από 9 μέρες στην Σκάλα Συκαμιάς  είναι ειλικρινά δύσκολο να περιγράψει κανείς τι ακριβώς συμβαίνει στα παράλια της βόρειας Λέσβου, αφού κάθε φορά που προσπαθείς να συγκροτήσεις τις σκέψεις σου έρχεται η οργή και ο πόνος να σε πνίξουν.

Τί κι αν έχεις διαβάσει και δει τόσα και τόσα, άρθρα και περιγραφές, εικόνες και βίντεο, φτάνοντας εκεί σε περιμένει ακόμη πιο σκληρή  η πραγματικότητα.

Σε όλο το μήκος της διαδρομής από τον Μόλυβο ως την Σκάλα Συκαμιάς, το τοπίο που αντικρίζεις μαρτυρά με τον πιο ρεαλιστικό  τρόπο τις διαστάσεις που έχει λάβει η ανθρωπιστική τραγωδία στο Αιγαίο. Δεκάδες μπαταρισμένες βάρκες, τρύπια φουσκωτά και παντού τριγύρω διασκορπισμένα χιλιάδες  πορτοκαλί «σωσίβια» γεμισμένα είτε με αφρολέξ είτε με εφημερίδες!

Αιγαίο: Ένα έγκλημα σε εξέλιξη (ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ)

Η ΘΑΛΑΣΣΑ, Ο ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ