Ελεύθερα Σχολεία Waldorf: Σχολεία Συναισθηματικής Ανάπτυξης

Swallowtail Waldorf School

Στις αρχές του 20^ου αιώνα υπήρξαν άνθρωποι φωτισμένοι με μεγάλη αγάπη για τον άνθρωπο και συνεπώς για το παιδί που οραματίστηκαν και δημιούργησαν εκπαιδευτικά συστήματα με σκοπό την ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού και την κατάκτηση της ελευθερίας του. Από τότε μέχρι τώρα, τα εκπαιδευτικά αυτά συστήματα δεν είναι τα κυρίαρχα στις χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου, όμως έχουν πολλά σχολεία στις περισσότερες χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο, από ανατολή σε δύση.  Στην Ελλάδα δυστυχώς δεν έχουμε τέτοια σχολεία, πλην της «Μοντεσσοριανής Σχολής Μαρία Γουδέλη» μοναδικό δείγμα της ομώνυμης μεθόδου.  Ξεκινούμε να παρουσιάσουμε τα «Ελεύθερα Σχολεία» και τα εκπαιδευτικά συστήματα που ακολουθούν. 
 

Πρώτο, θα παρουσιάσουμε το σύστημα εκπαίδευσης Waldorf.  

Τα Ελεύθερα Σχολεία Waldorf - Η Πρόταση Του R. Steiner

Όταν ανάβλυσε η επιθυμία να γράψω για τη ζωή του Ρούντολφ Στάϊνερ, το μέτραγα για κάτι απλό. Μόλις ξεκίνησα, μόνο τότε, συνειδητοποίησα ότι ήταν πολύ πιο δύσκολο από όσο φαινόταν. Πώς να χωρέσει η δράση ενός πολυδιάστατου κι ελεύθερου πνεύματος σε λίγες μόνο γραμμές; Όσο περισσότερο ανίχνευα τη ζωή και το έργο του τόσο διαπίστωνα ότι ήταν αδύνατον να συμπυκνωθεί κάποιο ψήγμα έστω της σοφίας του μέσα σε ένα μικρό κείμενο. Ακόμη πιο δύσκολο είναι να μεταφερθεί γραπτά, ο παλμός που διαπερνάει ακόμη και σήμερα κάθε μία από τις δραστηριότητες που θεμελίωσε.

Με τον καιρό κατέληξα ότι το μόνο εφικτό είναι να καταθέσω την προσωπική μου εμπειρία. Να ξεφύγω από τα στεγνά ιστορικά στοιχεία ενός βιογραφικού, από τον ύφαλο να φωτιστούν όλες οι πτυχές της ζωής του και από το άλυτο πρόβλημα να ιχνογραφήσω μια αντικειμενική εικόνα. Όλα όσα θα μεταφέρω είναι υποκειμενικά και περιέχουν τον ενθουσιασμό ενός άνθρωπου που αντικρίζει την άδηλη προσφορά για το κοινό καλό, την αισιοδοξία ότι η ουτοπία της παγκόσμιας ευτυχίας δεν είναι ουτοπία αλλά τόπος που μπορεί να υπάρξει σε τούτη τη γη.

Χριστούγεννα του 2001 ήμουν φιλοξενούμενος στο Aachen, πρωτεύουσα του Καρλομάγνου, πολύ κοντά στα σύνορα Γαλλίας, Γερμανίας, Βελγίου, Ολλανδίας. Χρόνια τώρα, οι φίλοι που μας φιλοξενούσαν, μιλούσαν περήφανα για το σχολείο που μαζί με άλλους γονείς είχαν ιδρύσει. Ποτέ δεν είχα δώσει ιδιαίτερη σημασία. Αυτή την φορά όμως δεν μπόρεσα να αποφύγω μια επίσκεψη στους χώρους του άδειου λόγω των εορτών σχολείου.