Thursday 17 April 2014

Νικολά Τέσλα, O Aπαγορευμένος Eπιστήμονας

…Μπορεί ο άνθρωπος να ελέγξει τη μεγαλοπρεπέστερη, την πλέον γοητευτικά εμπνευσμένη από όλες τις διαδικασίες της φύσης; Την Ενέργεια. Αν μπορούσε να το κάνει αυτό, θα είχε δυνάμεις σχεδόν απεριόριστες και υπερφυσικές… Θα μπορούσε να δημιουργεί τους ήλιους και τα αστέρια, τη θερμότητα και το φως. Θα μπορούσε να δημιουργεί ζωή και να την αναπτύσσει σε όλες τις άπειρες μορφές της… Τέτοιες δυνάμεις θα μπορούσαν να τον τοποθετήσουν δίπλα στο Δημιουργό του, κάνοντας τον ικανό να εκπληρώσει τον υπέρτατο προορισμό του...

Thursday 10 April 2014

Μία Πολυκατοικία για Αστέγους στην Μπουμπουλίνας

Ακούγεται σαν ψέμα, αλλά είναι μία συγκινητική πραγματικότητα με τεράστια σημασία, στο κέντρο της Αθήνας. Σήμερα (τραβήχτηκαν και οι φώτο) έγιναν οι τελευταίες καθαριότητες και τα τελευταία μερεμέτια από τους εθελοντές που ακολουθούν τις κατευθύνσεις της κυρίας Μεσσήνη, και την Πέμπτη (μεθαύριο) γίνεται η εγκατάσταση. Δείτε τις φωτογραφίες, είναι πραγματικά συγκινητικές. Εμένα μου ήταν αδιανόητο ότι αυτό που έβλεπα έχει γίνει -στο σύνολό του- από προσφορές αντικειμένων και δωρεών ιδιωτών.
Ακόμα είναι εκπληκτικά αισιόδοξο το γεγονός ότι η κυρία Μεσσήνη (που έχει βάλει τα γυαλιά σε κάθε οργανισμό αρωγής) οραματίζεται την δημιουργία και λειτουργία πλήθους άλλων παρόμοιων Κοινωνικών Κατοικιών και έχει ήδη πετύχει την παραχώρηση πλήθους διαμερισμάτων συμπολιτών μας που έχουν πιστέψει στο όραμα για τις κοινωνικές κατοικίες και προτίθενται να παραχωρήσουν το ακίνητό τους. Η σκέψη της κ. Μεσσήνη, όμως, δεν σταματά στην στέγαση. Σε συζήτηση που είχαμε το Σάββατο, ανέφερε ότι το επόμενο βήμα που σχεδιάζει είναι η προσπάθεια επανένταξης των αστέγων στον κοινωνικό ιστό και γι αυτό τον σκοπό έχει ζητήσει από τον Δήμο της Αθήνας μία μεγάλη έκταση την οποία σκοπεύει να μετατρέψει σε οργανική καλλιέργεια, όπου θα απασχολούνται οι κάτοικοι της πολυκατοικίας. 

Friday 4 April 2014

Αθηναϊκές κολεκτίβες εργασίας: από την θεωρία στην πράξη

"Αν αυτό που επιδιώκουμε είναι μια κοινωνία της οποίας τα μέλη καθορίζουν συλλογικά, με ισοτιμία και αυτόνομα τον τρόπο διαχείρισης των αναγκών τους, τότε το επόμενο βήμα είναι να δούμε αν κάτι από όλα όσα σκεφτόμαστε μπορεί να γίνει πράξη. Να περάσουμε από την άρνηση, την καταγγελία και τη στρατηγική της αναβολής της κοινωνικής αλλαγής για τη «μαγική στιγμή» μετά την επανάσταση, στη δημιουργία, εδώ και τώρα, μορφών συλλογικής οργάνωσης που διευρύνουν την αυτονομία μας από το κεφάλαιο και το κράτος σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Και, στην προκειμένη περίπτωση, σε ένα πεδίο τόσο σημαντικό για τη λειτουργία μιας κοινωνίας, αυτό της εργασίας. Να δοκιμάσουμε σήμερα τις μορφές που θα αντικαταστήσουν τις σχέσεις κυριαρχίας και εκμετάλλευσης στην εργασία." (Κολλεκτίβα εργασίας "Το Παγκάκι")

Ένα βιβλίο του Δημήτρη Μαμάκου - 4η έκδοση

  Η ιστορία κάποιου που άφησε την πόλη, την καριέρα και τους αγαπημένους του, για ν’ αναζητήσει τη ζωή. Η καταγραφή του οδοιπορικού του από...